Aç bakalım tarihin tozlu sayfalarını,
Hira’dan nurla doğan bir güneş göreceksin.
Okudukça geçmişteki şanlı destanını,
“Hakikate râm olmuş bu ümmet” diyeceksin.
Kutlu Nebi'den emanetti bu kutlu sancak,
Hak batıla karışmış, belli değil kirli pak.
Tarihine kastedenin kapısına tak tak,
Vurmalı ve bir bir hesabını sormalısın!
Varsın şimdi zulüm sarsın her yanı,
Varsın dökülsün toprağa mü'min kanı,
Ümmet coğrafyasından her bir canı,
Aşını paylaştığın kardeş bilmelisin!
Sancağın en ucuna Tevhidi yazmalı,
Yürekte imandan bir volkan oluşmalı,
Fetih aşkı ile kıtaları aşmalı,
Medeniyeti gönüllerde kurmalısın!
Medeniyette ulaşılmaz eşik nerede?
Zalime inmeyecek mi çelikten darbe?
Adalet bayrağının dalgalandığı yerde,
Gök kubbedeki hilalden güç almalısın!
İlimden yüce saraylar inşa etmeli,
Medreselerde Fatihler büyütmeli,
Tevhidi toprağına aşkla ekmeli,
Şirkin bağrını yarıp doğmalısın!
Hedef büyük, yol uzun, menzil uzakta…
Esaretin zerresi bile ağırdır hakta.
Medeniyet istiyorsan garpta ve şarkta,
Hürriyeti kendine yurt bilmelisin!
Abdulkadir Parlak
